Ο μυθικός Δαίδαλος στην Κρήτη

Οπως και να έγιναν τα πράγματα, βέβαιο είναι πως η Πασιφάη, στην επιθυμία της να ενωθεί με το όμορφο ζώο, ζήτησε τη βοήθεια του Δαίδαλου. Αυτός τότε σκάρωσε μια ξύλινη αγελά­δα, κούφια από μέσα και ντυμένη απ' έξω με πραγ­ματικό δέρμα αγελάδας, που ξεγελούσε και άν­θρωπο ακόμα. 'Υστερα την έσυρε με τροχούς ως το λιβάδι όπου έβοσκε ο ταύρος του Ποσειδώνα. Ο ταύρος πραγματικά την πλησίασε αμέσως και έτσι η Πασιφάη, που ήταν κρυμμένη μέσα, κατά­φερε να ενωθεί μαζί του. Από το ζευγάρωμα αυτό η Πασιφάη γέννησε ένα τέρας, τον Μινώταυρο, που είχε κεφάλι ταύρου και σώμα ανθρώπου!..

ΛΕΝΕ πως στον καιρό του Μίνωα, πάντα κατά την Ελληνική Μυθολογία, όταν οι άνθρωποι άρχισαν να ζουν ειρηνικά, να χαίρονται τα πλούτη και τα καλά τους, έφτασε στην Κρήτη, εξόριστος από την Αθήνα, ο πιο φημισμένος τεχνίτης του κό­σμου, ο Δαίδαλος..

Στην Κρήτη ο Δαίδαλος, που η φήμη του είχε φτάσει εκεί πριν από τον ίδιο, κέρδισε αμέσως τη φιλία του Μίνωα. Ο μεγάλος βασιλιάς ξόδεψε τότε με απλοχεριά από τα πλούτη της αυτοκρατο­ρίας του, για να μπορέσει ο ξακουσμένος τεχνί­της να στολίσει τη Μεγαλόνησο με τα πιο όμορφα καλλιτεχνήματα. Έτσι ο Δαίδαλος έχτισε στην Κρήτη τα μεγάλα παλάτια της με τις γεμάτες πο­λυτέλεια αίθουσες, με τα αγάλματα και τους βω­μούς, τα λουτρά, τον Λαβύρινθο, όπου κρατούσαν κλεισμένο τον Μινώταυρο, και το μαρμάρινο χοροστάσι, όπου η Αριάδνη με τις φίλες της χόρευ­αν στις μεγάλες γιορτές του χρόνου.

Ο Δαίδαλος έζησε πολύ καιρό στην Κρήτη, στη Σικελία και στην Αίγυπτο. Όπου πήγε, τα έργα του το θαύμαζαν και παντού τον τιμούσαν σαν θεό! Στην Αίγυπτο μάλιστα, όπου έλεγαν πως είχε κατασκευάσει τα προπύλαια της Μέμφιδας και έναν μεγάλο λαβύρινθο, πριν από τον Λαβύρινθο της Κρήτης, του είχαν και ναό αφιερωμένο στο όνομα του.

Αλλά, το ένα θέμα φέρνει το άλλο!.. Στην αρχή της βασιλείας του ο Μίνωας (μη λησμονούμε: πάντα κατά την Ελληνική Μυθολογία) δεν κατά­φερνε ν" αποκτήσει παιδιά ούτε με την Πασιφάη ούτε με καμιά άλλη γυναίκα, γιατί τον είχε βρει μια φοβερή αρρώστια: από το σώμα του χύνονταν ερπετά και έτρωγαν τα σπλάχνα κάθε γυναίκας που θα πλάγιαζε μαζί του. Πολλές γυναίκες, λέει, πήγαν έτσι χαμένες, εκτός από την Πασιφάη, που, σαν κόρη του Ήλιου, ήταν αθάνατη και δεν την άγγιζε το κακό. Μάλιστα, σύμφωνα με άλλη παράδοση, η ίδια η Πασιφάη είχε προκαλέσει με μάγια την αρρώστια του Μίνωα, για να βγάζει από τη μέση κάθε αντίζηλο της. Εκείνο τον καιρό βρέ­θηκε στην Κρήτη η Πρόκρις, θυγατέρα του Ερεχθέα, βασιλιά της Αθήνας, που μπόρεσε να τον γιατρέψει. Συνδέθηκε μάλιστα και ερωτικά μαζί του, αλλά αναγκάστηκε να φύγει γρήγορα γιατί φοβήθηκε την οργή της Πασιφάης. Φεύγοντας, ο Μίνωας της χάρισε δύο θαυμαστά δώρα: ένα κον­τάρι, που δεν έχανε ποτέ το στόχο, και ένα σκύλο που δεν του ξέφευγε αγρίμι.

Για να αναγνωριστεί βασιλιάς ο Μίνωας, επικα­λέστηκε, όπως είδαμε, τον Ποσειδώνα, να του στείλει σημάδι πως αυτή ήταν η θέληση των θεών τότε ξεπήδησε από τα κύματα ένας ταύρος με ομορφιά ασύγκριτη. Αυτό τον ταύρο ο Μίνωας δεν τον θυσίασε στον Ποσειδώνα, όπως έπρεπε, μα τον κράτησε και θυσίασε άλλον. Τότε όμως ο θεός οργίστηκε και για να τιμωρήσει τον Μίνωα έκανε την Πασιφάη να νιώσει έρωτα παράφορο για τον όμορφο ταύρο. Πάνω σ’ αυτό άλλοι είπαν πως τον αφύσικο αυτό έρωτα τής τον ενέπνευσε η Αφροδίτη, επειδή η Πασιφάη είχε παραμελήσει τη λατρεία της. '

Οπως και να έγιναν τα πράγματα, βέβαιο είναι πως η Πασιφάη, στην επιθυμία της να ενωθεί με το όμορφο ζώο, ζήτησε τη βοήθεια του Δαίδαλου. Αυτός τότε σκάρωσε μια ξύλινη αγελά­δα, κούφια από μέσα και ντυμένη απ' έξω με πραγ­ματικό δέρμα αγελάδας, που ξεγελούσε και άν­θρωπο ακόμα. 'Υστερα την έσυρε με τροχούς ως το λιβάδι όπου έβοσκε ο ταύρος του Ποσειδώνα. Ο ταύρος πραγματικά την πλησίασε αμέσως και έτσι η Πασιφάη, που ήταν κρυμμένη μέσα, κατά­φερε να ενωθεί μαζί του. Από το ζευγάρωμα αυτό η Πασιφάη γέννησε ένα τέρας, τον Μινώταυρο, που είχε κεφάλι ταύρου και σώμα ανθρώπου.

Ο Μίνωας έκλεισε τον Μινώταυρο στον Λαβύ­ρινθο. Ο Λαβύρινθος, ένα από τα πιο σπουδαία έργα του Δαίδαλου, χτισμένος πάνω σε σχέδια που είχε εφαρμόσει ο ίδιος ο μεγάλος τεχνίτης στην Αίγυπτο, ήταν στα υπόγεια του παλατιού και είχε πολύ εύκολη την είσοδο αλλά σχεδόν αδύνα­τη την έξοδο, τουλάχιστον για όποιον δεν την ήξερε καλά' και τούτο γιατί το παράξενο οικοδό­μημα είχε πολλούς διαδρόμους γεμάτους πολύ­πλοκες στροφές, που συνήθως δεν οδηγούσαν πουθενά. Μέσα σ' αυτό τον Λαβύρινθο ο βασιλιάς έκλεινε τους εχθρούς του, για να χαθούν. Εκεί μέσα ζούσε ο Μινώταυρος και τρεφόταν με ανθρώπινο αίμα.

Ήρθε, όμως, ο Θησέας με την γνωστή ιστορία του μίτου της Αριάδνης και βρήκε τον τρόπο να σκοτώσει τον Μινώταυρο γλιτώνοντας τους Αθηναίους από τον βαρύ φόρο αίματος της θυσίας τόσων παιδιών στην Κρήτη και όχι μόνον.

Μύθος ή πραγματικότητα; Ψέματα ή αλήθεια; Παραβολικά ή συμβολικά όλα τα μυθολογικά στοιχεία της Ελληνικής Μυθολογίας;

Παραλλαγές, βεβαίως, των ως άνω μύθων υπάρχουν πολλές. Ωστόσο, με όλα όσα διαβάσατε, δεν έχετε παρά να κρίνετε μόνοι σας τα όσα λέγονται ή γράφονται.



Πηγή