Ποιός ήταν ο Υπερβόρειος Άβαρις στην αρχαία Ελλάδα

Ο Άβαρις ήταν, κατά την αρχαία ελληνική παράδοση, μάγος, θεραπευτής και ιερέας του Απόλλωνα στον οποίο έχουν αποδοθεί διάφορα κατορθώματα. Πατρίδα του θεωρούνταν η χώρα των Υπερβορείων. 

Στην ελληνική μυθολογία, σύμφωνα με την παράδοση, οι Υπερβόρειοι ζούσαν σε μια περιοχή που ονομαζόταν Υπερβορεία κι εκεί ο Ήλιος έλαμπε καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Αναφορά στην Υπερβόρεια κάνουν οι αρχαίοι συγγραφείς Ηρόδοτος (Δ,13), Ησίοδος (Θεογονία, 211-235), ο γεωγράφος Στράβων (11.4.3.), ο ποιητής Πίνδαρος (Ίσθμια Ωδή 6 [...]καὶ πέραν Νείλοιο παγᾶν καὶ δι᾽ Ὑπερβορέους[...]) και ο Παυσανίας.

Γιατί ο Κράτης ο κυνικός αποκάλεσε τον γάμο του με την Ιππαρχία «κυνογαμίαν»

Οι περισσότερες βιογραφικές πληροφορίες για την Ιππαρχία αντλούνται από το έργο Βίοι φιλοσόφων του Διογένη Λαέρτιου καθώς στο βιβλίο ΣΤ' αφιερώνει τρεις παραγράφους για τη φιλόσοφο.

Άλλες αναφορές για την Ιππαρχία βρίσκουμε και στο λεξικό Σούδα όπου της αποδίδονται κάποιες φιλοσοφικές πραγματείες, και μερικές επιστολές προς τον Θεόδωρο τον άθεο.

Η Ιππαρχία (δεύτερο μισό του 5ου αι. - πρώτο μισό του 4ου αι.) γεννήθηκε στη Μαρώνεια της Θράκης. Η οικογένειά της ήρθε στην Αθήνα, όπου ο αδελφός της Μητροκλής έγινε μαθητής του Κυνικού φιλόσοφου Κράτη του Θηβαίου, ήταν Κυνική φιλόσοφος, αδελφή του Μητροκλή και σύζυγος του Κράτη του Θηβαίου, ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της κυνικής σχολής.

Συγκλονιστική ανακάλυψη στην Ελλάδα: νέο φως στη βασιλεία του Αγαμέμνονα. Τα τρία αρχαία ξίφη που ανακαλύφθηκαν φέτος στην Τράπεζα Αιγίου

Ο μυκηναϊκός πολιτισμός θα μπορούσε να επανεξεταστεί υπό το φως μιας συγκλονιστικής ανακάλυψης, η οποία θα μπορούσε να βοηθήσει να ξανασχεδιάσει τα όρια της βασιλείας του Αγαμέμνονα στην Πελοπόννησο της ύστερης εποχής του Χαλκού. Μια ανακάλυψη που θα επιβεβαιώσει την ιστορία της Ιλιάδας του Ομήρου. 

Είναι η ανακάλυψη τριών σπαθιών, χαρακτηριστικών σχημάτων των μυκηναϊκών ανακτορικών παραγωγών, που χρονολογούνται στον δέκατο τέταρτο αιώνα π.Χ. ή στην περίοδο της πλήρους λαμπρότητας των μυκηναϊκών ανακτόρων των Μυκηνών, της Τίρυνθας και της Πύλου.

Mέναδρος (ή Μιλίντα στα ινδικά) ο Έλληνας βασιλιάς του Ινδοελληνικού βασιλείου

Ο Mέναδρος (ή Μιλίντα στα ινδικά) ήταν Έλληνας βασιλιάς του Ινδοελληνικού βασιλείου από το 163 π.Χ. έως το 145 π.Χ.

Το Ινδοελληνικό ή Ελληνοϊνδικό βασίλειο ήταν ελληνιστική ηγεμονία η οποία είχε στην επικράτειά της διάφορες περιοχές της νότιας Ασίας - κυρίως τις περιοχές που αντιστοιχούν στο σημερινό Αφγανιστάν και σημερινό Πακιστάν - κατά τους δύο αιώνες της ύπαρξής του. Ιδρύθηκε όταν ο Δημήτριος Α´ ο Ανίκητος, βασιλιάς του ελληνικού βασιλείου της Βακτριανής, εισέβαλε τον 3ο αιώνα π.Χ. στις περιοχές της βορειοανατολικής Ινδίας, τις οποίες τα ινδικά βασίλεια είχαν ανακαταλάβει υπό τον Τσαντραγκούπτα Μωρύα από το Σέλευκο στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ..

Πλούταρχος, πως οδηγείται τελικά ο δανειζόμενος σε πλήθος κακών που ακραία συνέπειά τους είναι η δια βίου υποδούλωση στη λανθασμένη πρακτική και την ανελευθερία

Περί του μη δειν δανείζεσθαι (περί το ό,τι δεν πρέπει να δανείζεται κανείς), είναι μια πραγματεία του Πλουτάρχου όπου αναπτύσσει τη συλλογιστική του και συμπεραίνει πως οδηγείται τελικά ο δανειζόμενος σε πλήθος κακών που ακραία συνέπειά τους είναι η δια βίου υποδούλωση στη λανθασμένη πρακτική και την ανελευθερία.

Επικαλούμενος στην εισαγωγή του ένα αξιόλογο χωρίο του πλατωνικού έργου σύμφωνα με το οποίο οι άνθρωποι δεν επιτρέπεται να παίρνουν ξένο νερό από τους γείτονές τους προτού σκάψουν το δικό τους χωράφι μέχρι να φτάσουν στο στρώμα του πηλού και «μέχρι τῆς κεραμίδος γῆς» και να το βρουν άνυδρο έτσι πρέπει να πράττουν και στο χρηματοοικονομικό τομέα.

Η ναυμαχία της Κνίδου το 394 π.Χ

Η ναυμαχία της Κνίδου έλαβε χώρα το 394 π.Χ. στα ανοιχτά της Κνίδου, μιας πόλης της Μικράς Ασίας, ανάμεσα στους Πέρσες εναντίον των Σπαρτιατών και βρισκόταν στο πλαίσιο του Κορινθιακού πολέμου.

Μετά τη μάχη του ποταμού Νεμέα και τη νίκη των Σπαρτιατών ο Αγησίλαος επέστρεφε στην Ελλάδα από το κάλεσμα της Σπάρτης για να αντιμετωπίσει των αντιλακωνικό συνασπισμό. Ο σπαρτιατικός στόλος με αρχηγό τον Πείσανδρο, που τον είχε τοποθετήσει ο Αγησίλαος στη θέση του ναυάρχου, κατευθυνόταν στην Κνίδο.

Η ανακάλυψη ναυαγίου στο Νείλο αποδεικνύει ότι ο Ηρόδοτος έχει δίκιο - μετά από 2.469 χρόνια

Τον πέμπτο αιώνα π.Χ., ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος επισκέφτηκε την Αίγυπτο και έγραψε για ασυνήθιστα ποταμόπλοια στον Νείλο. Είκοσι τρεις γραμμές της ιστορίας του, της πρώτης μεγάλης αφηγηματικής ιστορίας του αρχαίου κόσμου, είναι αφιερωμένες στην περίπλοκη περιγραφή της κατασκευής ενός «Mπάρις».

Για αιώνες, οι μελετητές διαφωνούσαν για την αφήγησή του επειδή δεν υπήρχαν αρχαιολογικά στοιχεία ότι τέτοια πλοία υπήρξαν ποτέ. Τώρα υπάρχει. Ένα «θαυμάσια διατηρημένο» ναυάγιο στα νερά γύρω από τη βυθισμένη λιμενική πόλη Θώνις-Ηρακλείου αποκάλυψε πόσο ακριβής ήταν ο ιστορικός.

Κίμων ο Μιλτιάδου

Ο Κίμωνας ήταν Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός του πρώτου μισού του 5ου αιώνα π.Χ. Δεδομένου ότι εξελέγη στρατηγός το 476 π.Χ. και θα πρέπει να ήταν 30 ετών τότε, πρέπει να γεννήθηκε το 506 π.Χ.. Ο Κίμων ανήκε στο μεγάλο γένος των Φιλαϊδών. Πατέρας του ήταν ο Μιλτιάδης, ο νικητής του Μαραθώνα και μητέρα του ήταν η Ηγησιπύλη, πριγκίπισσα από τη Θράκη, κόρη του βασιλέως Ολόρου (από την ίδια οικογένεια καταγόταν και ο ιστορικός Θουκυδίδης). 

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του Κίμωνα υπήρξαν πολύ δύσκολα, αφού ο πατέρας του πεθαίνοντας του άφησε χρέος τεράστιο: το πρόστιμο που του είχε επιβληθεί για την αποτυχημένη εκστρατεία στην Πάρο. Η αδελφή του Κίμωνα, Ελπινίκη, παντρεμένη με τον πάμπλουτο Αθηναίο Καλλία Β´, τακτοποίησε την πληρωμή του προστίμου, παρά τις αντιρρήσεις του αδελφού της, ώστε να μπορέσει αυτός να αναμιχθεί στην πολιτική.

Τα Δίδυμα της Μιλήτου

Τα Δίδυμα ήταν σημαντικό αρχαίο ιερό και μαντείο αφιερωμένο στον Απόλλωνα. Το ιερό βρισκόταν λίγο νοτιότερα της Μιλήτου και σήμερα κοντά του βρίσκονται το τουρκικό χωριό Yenihisar και η μικρή τουρκική πόλη Didim. 

Τα Δίδυμα ήταν το σημαντικότερο αρχαίο μαντείο στον χώρο της Ιωνίας μαζί με το ιερό του Απόλλωνα στην Κλάρο και ένα από τα σημαντικότερα στον αρχαίο κόσμο. Αναφέρεται πρώτη φορά στον Ομηρικό ύμνο του Απόλλωνα, γεγονός που αποδεικνύει πως το μαντείο υπήρχε πριν τον 7ο αιώνα π.Χ.

Παρουσίαση της αρχιτεκτονικής μελέτης του Τύμβου Καστά Αμφίπολης. Η κατασκευή του εξωτερικού κελύφους στο μνημείο

Ομόφωνα γνωμοδότησε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, για την έγκριση της αρχιτεκτονικής προμελέτης κατασκευής εξωτερικού κελύφους του χώρου 1 –μεταξύ του περιβόλου και του πρώτου διαφραγματικού τοίχου που κοσμείται με τα γλυπτά των Σφιγγών- στο ταφικό μνημείο στον τύμβο Καστά στην Αμφίπολη, καθώς και της προμελέτης ανάδειξης του περιβάλλοντος χώρου του μνημείου, καθώς και των διαδρομών επίσκεψης στον αρχαιολογικό χώρο.

O νόμος του Περικλή για την απόκτηση της Αθηναικής υπηκοότητας

Η πραγματική άνοδος της Αθηναϊκής δημοκρατίας μόλις άρχισε όταν ο Περικλής παραμέρισε δια εξοστρακισμού τον κυριότερο πολιτικό του αντίπαλο, τον συντηρητικό Κίμωνα. Μετά από τον εξοστρακισμό του Κίμωνα, ο Περικλής συνέχισε να προτείνει ολοένα και πιο ριζοσπαστικούς νόμους, που προωθούσαν τον βαθμό της δημοκρατίας σε πραγματικά δυσθεώρητα ύψη. 

Η πολιτική του Περικλή συνέχισε να είναι υπερβολικά φιλολαϊκή, πράγμα που τον κράτησε στην εξουσία τις επόμενες δύο δεκαετίες και του άνοιξε τον δρόμο, ώστε να κάνει την Αθήνα, την ισχυρότερη πόλη της Μεσογείου και την πιο ξακουστή στον αρχαίο κόσμο. 

Το 458 π.Χ. μείωσε το μέγεθος της απαιτούμενης περιουσίας πού έπρεπε να έχει κάποιος ώστε να γίνει Επώνυμος Άρχων. Λίγο μετά το 454 π.Χ., αύξησε τον μισθό των δικαστικών της Ηλιαίας. Ο πλέον ριζοσπαστικός νόμος που επέβαλε ήταν αυτός του 451 π.Χ., που από καθαρή ειρωνεία της τύχης θα έχει μεγάλες συνέπειες στην κατοπινή προσωπική του ζωή.

Η εκστρατεία του βασιλιά της Ηπείρου Πύρρου κατά των Μαμερτίνων

Οι Μαμερτίνοι (Λατινικά : Mamertini) ήταν Μισθοφόροι Ιταλικής καταγωγής με προέλευση από την Καμπανία, τους προσκάλεσε ο Τύραννος Αγαθοκλής των Συρακουσών όταν ανακηρύχτηκε βασιλιάς στην Σικελία. Όταν οι Συρακούσες έχασαν τον Γ΄ Σικελικό Πόλεμο η Μεσσήνη παραχωρήθηκε στην Καρχηδόνα. 

Ο Αγαθοκλής πέθανε (289 π.Χ.) και οι Καμπανοί μισθοφόροι έμειναν άνεργοι, οι περισσότεροι επέστρεψαν στην πατρίδα τους, λίγοι μόνο παρέμειναν στην Σικελία χάρη στο καλό κλίμα. Οι μισθοφόροι αυτοί έπαιξαν σημαντικό ρόλο όταν ξέσπασε ο Α΄ Καρχηδονιακός Πόλεμος. Οι Συρακούσιοι κάλεσαν για βοήθεια τον βασιλιά της Ηπείρου Πύρρο εναντίον των μισθοφόρων (280 π.Χ.).

Η «Ελιά της Όρσας», το δέντρο από την εποχή της ναυμαχίας της Σαλαμίνας το 480 π.Χ. - Δείτε το βίντεο

Οι κάτοικοι του νησιού έχουν διατηρήσει εδώ και τόσες γενιές μια προφορική παράδοση που αναφέρει πως την ελιά την είχε φυτέψει o βασιλιάς Στράτος για αυτό και είναι η πιο μεγάλη και η πιο παλιά του νησιού. Ωστόσο φημολογείται ότι πίσω από το όνομα του βασιλιά Στράτου «κρύβεται» ο τύραννος των Αθηνών, Πεισίστρατος που έδρασε το 6ο αι. π.Χ.

Όλυμπος το βουνό των Θεών - Δείτε τον Όλυμπο από ψηλά

Ο Όλυμπος είναι το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, γνωστό παγκοσμίως κυρίως για το μυθολογικό του πλαίσιο, καθώς στην κορυφή του (Μύτικας, υψόμετρο 2.918 μέτρα) κατοικούσαν οι Δώδεκα «Ολύμπιοι» Θεοί σύμφωνα με τη θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων. Είναι επίσης το δεύτερο σε ύψος βουνό στα Βαλκάνια με πρώτη τη Ρίλα στη Βουλγαρία για ελάχιστα μέτρα διαφορά. 

Ο συμπαγής ορεινός του όγκος βρίσκεται στα όρια της Θεσσαλίας με τη Μακεδονία, μια σειρά από ψηλές κορυφές που αυλακώνουν βαθιές χαράδρες, γύρω από τις οποίες εκτείνεται μια περιοχή ιδιαίτερης βιοποικιλότητας. Για την προστασία της περιοχής, ανακηρύχθηκε το 1938 ως ο πρώτος Εθνικός Δρυμός της Ελλάδας, ενώ αργότερα το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού ανακήρυξε τον Όλυμπο ως αρχαιολογικό και ιστορικό τόπο λόγω των διάσπαρτων μνημείων του.

H Θεσσαλή Αστρονόμος Αγλαονίκη

Η Αγλαονίκη, αναφερόμενη από τον Πλούταρχο ως Αγανίκη (5ος αι. π.Χ.), ήταν αρχαία Ελληνίδα αστρονόμος (η πρώτη χρονολογικά γυναίκα αστρονόμος της αρχαίας Ελλάδας) από τη Θεσσαλία. Αναφέρεται πιο συγκεκριμένα ως Αγλαονίκη η Ηγήτορος επειδή ήταν κόρη του ηγέτη («Ηγήτορα» ή «ταγού») των Θεσσαλών.

Δεν είναι γνωστό τίποτα από τη ζωή της Αγλαονίκης. Ωστόσο αναφέρεται ότι ήταν διάσημη για την ικανότητά της να προβλέπει τις εκλείψεις Ηλίου με ακρίβεια ώρας, κάτι παρόμοιο δηλαδή με τον περίπου σύγχρονό της Θαλή, πράγμα που προδίνει μια παραπέρα γνώση στη μαθηματική αστρονομία σε σχέση με τους Βαβυλώνιους αστρονόμους. 

Το ότι έμενε πολλές ώρες απομονωμένη να κοιτάει τον ουρανό, την έκανε να φαίνεται στα μάτια του απλού λαού σαν μάγισσα. Δηλαδή, ένα πρόσωπο που προκαλεί δέος, αλλά και φόβο. Έλεγαν γι’ αυτήν, πως είναι τόσο ισχυρή μάγισσα, που μπορεί να κατεβάσει την σελήνη στην γη (όπως «συνήθιζαν» να κάνουν οι φημισμένες μάγισσες της Θεσσαλίας).

Ο Ηρακλής στο σταυροδρόμι

Η μητέρα του Ηρακλή, Αλκμήνη ήταν παντρεμένη με τον Αμφιτρύωνα, με τον οποίον κατέφυγαν στη Θήβα, επειδή ο Αμφιτρύωνας είχε δολοφονήσει τον Ηλεκτρύωνα κατά λάθος (πατέρα της Αλκμήνης). Ο Δίας πήρε τη μορφή του Αμφιτρύωνα και κοιμήθηκε με την Αλκμήνη. 

Πριν γεννηθεί ακόμη ο Ηρακλής, ο Δίας ανήγγειλε στους Θεούς ότι θα γεννηθεί από την Αλκμήνη απόγονος του Περσέα, που θα βασιλεύσει στον Θρόνο των Περσιδών.