Το 1850, ένας Δαλίτης γεωργός ανακάλυψε στο Ιερό της θεάς Αθηνάς, στη βορειοδυτική ακρόπολη της αρχαίας πόλεως Ιδάλιον, χωρίς να γνωρίζει πού βρίσκεται ο ίδιος, μια ορειχάλκινη πινακίδα. Την πώλησε και αυτή πέρασε στην κατοχή του Γάλλου Honore d’Albert Δούκα Duc de Luynes και δωρήθηκε στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού το 1862 όπου εκτίθεται με τον κωδικό εκθέματος 2297 στην συλλογή μεταλλικών αντικειμένων. Η πινακίδα αυτή έμελλε να αποκαλύψει σημαντικότατες πληροφορίες για την πρώτη συμφωνία ιατρικής περίθαλψης στον κόσμο!
Η κωμόπολη Δάλι βρίσκεται δεκαεπτά χιλιόμετρα νότια της Λευκωσίας και τοποθετείται περίπου στο μέσο της νήσου Κύπρου. Στη διαδρομή από την Λάρνακα προς την Λευκωσία στα αριστερά του δρόμου υπάρχει ειδική σήμανση για το Δάλι και για το αρχαίο Ιδάλιον.
Το Ιδάλιον ιδρύθηκε από τον Χαλκάνορα αρχηγό των Αχαιών που μετοίκησε στην περιοχή μετά τον Τρωικό Πόλεμο τον 12ο π.Χ. αιώνα. Σύμφωνα με την παράδοση ο Χαλκάνορας ίδρυσε την πόλη εκεί όπου είδε τον ήλιο κατά το «ιδού Ίλιον» που σημαίνει «είδα τον ήλιο». Το Ιδάλιον αναπτύχθηκε γρήγορα από βορρά και ανατολή. Ήδη το 500 π.Χ. η πόλη αριθμούσε περίπου 10000 κατοίκους. Κορύφωση της οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της πόλης ήταν η ίδρυση του βασιλείου του Ιδαλίου έως και το 450 π.Χ. όπου κατελήφθη από τους Φοίνικες.
Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας από τους Φοίνικες ο βασιλιάς της πόλης Στασίκυπρος συμφώνησε με τον ιατρό Ονάσιλο και τους ιατρούς αδελφούς του να φροντίζουν τους πληγωμένους στρατιώτες και κατοίκους με αντάλλαγμα την πληρωμή ενός ασημένιου ταλάντου από το θησαυροφυλάκιο του βασιλείου ή την παραχώρηση κτημάτων από την βασιλική ιδιοκτησία.
Η συμφωνία αυτή χαράχτηκε σε πινακίδα και κατατέθηκε στο Ναό της Αθηνάς που ήταν η κύρια θεότητα της πόλης, σφραγίζοντας με αυτόν τον τρόπο το απαραβίαστο των όρκων.
Η ορειχάλκινη πινακίδα του Ιδαλίου φέρει και στις δυο όψεις εγχάρακτη επιγραφή στο Κυπριακό Συλλαβάριο και παρέχει ιδιαίτερα σημαντικές πληροφορίες για τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες στα χρόνια του πολέμου, τις δομές του πολιτικού συστήματος κ.α. αλλά και για ένα από τα αρχαιότερα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας και ιατρικής περίθαλψης στον κόσμο.
Η πινακίδα που ανακαλύφθηκε από τον Δαλίτη Γεωργό και σήμερα εκτίθεται στο Παρίσι, έχει αντικατασταθεί από πιστό αντίγραφο της και εκτίθεται στο Τοπικό Αρχαιολογικό Μουσείο του Ιδαλίου από τον Νοέμβριο του 2010 με πρωτοβουλία του Ομίλου Τοπικής Ιστορίας Κύπρου σε συνεργασία με τον Δήμο Ιδαλίου και το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου. Η εικόνα της Πινακίδας του Ιδαλίου έχει υιοθετηθεί στο έμβλημα του Τμήματος Κτηματολογίας και Χωρομετρίας Κύπρου.
Η συμφωνία του βασιλιά Στασίκυπρου των κατοίκων και του γιατρού Ονίσηλου φανερώνει μια ιδιότυπη κοινωνική ασφάλιση της εποχής με σκοπό την ιατρική περίθαλψη των κατοίκων σε περίοδο έκτακτης ανάγκης.
Ερμηνεύοντας όμως την συμφωνία με τα σημερινά δεδομένα του κλάδου ιδιωτικής ασφάλισης πιθανόν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ένα ιδιότυπο ομαδικό ασφαλιστήριο ιατρικής περίθαλψης με συμβαλλόμενο τον Βασιλιά Στασίκυπρο εφόσον θα πλήρωνε τα ασφάλιστρα, ασφαλιζόμενα μέλη τους κατοίκους και συνεργαζόμενο φορέα ιατρικής περίθαλψης τον ιατρό Ονίσηλο και τους συνεργάτες του.
Σε κάθε περίπτωση η πινακίδα του αρχαίου Ιδαλίου αποδεικνύει μια συμφωνία ιατρικής περίθαλψης στην αρχαιότητα και επισφραγίζει με Ελληνικότητα την εξέλιξη της ιδιωτικής ασφάλισης ανά τους αιώνες.
Πηγή
Η κωμόπολη Δάλι βρίσκεται δεκαεπτά χιλιόμετρα νότια της Λευκωσίας και τοποθετείται περίπου στο μέσο της νήσου Κύπρου. Στη διαδρομή από την Λάρνακα προς την Λευκωσία στα αριστερά του δρόμου υπάρχει ειδική σήμανση για το Δάλι και για το αρχαίο Ιδάλιον.
Το Ιδάλιον ιδρύθηκε από τον Χαλκάνορα αρχηγό των Αχαιών που μετοίκησε στην περιοχή μετά τον Τρωικό Πόλεμο τον 12ο π.Χ. αιώνα. Σύμφωνα με την παράδοση ο Χαλκάνορας ίδρυσε την πόλη εκεί όπου είδε τον ήλιο κατά το «ιδού Ίλιον» που σημαίνει «είδα τον ήλιο». Το Ιδάλιον αναπτύχθηκε γρήγορα από βορρά και ανατολή. Ήδη το 500 π.Χ. η πόλη αριθμούσε περίπου 10000 κατοίκους. Κορύφωση της οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της πόλης ήταν η ίδρυση του βασιλείου του Ιδαλίου έως και το 450 π.Χ. όπου κατελήφθη από τους Φοίνικες.
Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας από τους Φοίνικες ο βασιλιάς της πόλης Στασίκυπρος συμφώνησε με τον ιατρό Ονάσιλο και τους ιατρούς αδελφούς του να φροντίζουν τους πληγωμένους στρατιώτες και κατοίκους με αντάλλαγμα την πληρωμή ενός ασημένιου ταλάντου από το θησαυροφυλάκιο του βασιλείου ή την παραχώρηση κτημάτων από την βασιλική ιδιοκτησία.
Η συμφωνία αυτή χαράχτηκε σε πινακίδα και κατατέθηκε στο Ναό της Αθηνάς που ήταν η κύρια θεότητα της πόλης, σφραγίζοντας με αυτόν τον τρόπο το απαραβίαστο των όρκων.
Η ορειχάλκινη πινακίδα του Ιδαλίου φέρει και στις δυο όψεις εγχάρακτη επιγραφή στο Κυπριακό Συλλαβάριο και παρέχει ιδιαίτερα σημαντικές πληροφορίες για τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες στα χρόνια του πολέμου, τις δομές του πολιτικού συστήματος κ.α. αλλά και για ένα από τα αρχαιότερα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας και ιατρικής περίθαλψης στον κόσμο.
Η πινακίδα που ανακαλύφθηκε από τον Δαλίτη Γεωργό και σήμερα εκτίθεται στο Παρίσι, έχει αντικατασταθεί από πιστό αντίγραφο της και εκτίθεται στο Τοπικό Αρχαιολογικό Μουσείο του Ιδαλίου από τον Νοέμβριο του 2010 με πρωτοβουλία του Ομίλου Τοπικής Ιστορίας Κύπρου σε συνεργασία με τον Δήμο Ιδαλίου και το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου. Η εικόνα της Πινακίδας του Ιδαλίου έχει υιοθετηθεί στο έμβλημα του Τμήματος Κτηματολογίας και Χωρομετρίας Κύπρου.
Η συμφωνία του βασιλιά Στασίκυπρου των κατοίκων και του γιατρού Ονίσηλου φανερώνει μια ιδιότυπη κοινωνική ασφάλιση της εποχής με σκοπό την ιατρική περίθαλψη των κατοίκων σε περίοδο έκτακτης ανάγκης.
Ερμηνεύοντας όμως την συμφωνία με τα σημερινά δεδομένα του κλάδου ιδιωτικής ασφάλισης πιθανόν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ένα ιδιότυπο ομαδικό ασφαλιστήριο ιατρικής περίθαλψης με συμβαλλόμενο τον Βασιλιά Στασίκυπρο εφόσον θα πλήρωνε τα ασφάλιστρα, ασφαλιζόμενα μέλη τους κατοίκους και συνεργαζόμενο φορέα ιατρικής περίθαλψης τον ιατρό Ονίσηλο και τους συνεργάτες του.
Σε κάθε περίπτωση η πινακίδα του αρχαίου Ιδαλίου αποδεικνύει μια συμφωνία ιατρικής περίθαλψης στην αρχαιότητα και επισφραγίζει με Ελληνικότητα την εξέλιξη της ιδιωτικής ασφάλισης ανά τους αιώνες.
Πηγή