Οι Αμαζόνες ήσαν γυναικείος λαός, που κατάγονταν από το θεό του πολέμου Άρη και από τη Νύμφη Αρμονία. Τοποθετούν το βασίλειο τους στο Βορρά· είτε στις πλαγιές του Καύκασου είτε στη Θράκη είτε στη Νότια Σκυθία (στις κοιλάδες της αριστερής όχθης του Δούναβη).
Κυβερνιούνται μόνες, χωρίς βοήθεια κανενός άντρα. Αρχηγός τους είναι μια βασίλισσα. Δεν ανέχονται την παρουσία αντρών, παρά μόνο αν είναι δούλοι για υπηρετικές εργασίες. Σύμφωνα με ορισμένες εκδοχές, τραυμάτιζαν τα αρσενικά παιδιά, μόλις γεννιόνταν, κάνοντας τα τυφλά και κουτσά.
Σύμφωνα με άλλες εκδοχές τα σκότωναν και σε ορισμένες περιόδους ενώνονταν με ξένους, για να διαιωνίσουν το γένος τους κρατώντας μόνο τα παιδιά του θηλυκού φύλου. Από τα παιδιά αυτά έκοβαν ένα στήθος, για να μην ενοχλούνται κατά την εξάσκηση τους στο τόξο ή κατά τη χρήση του δόρατος, και από αυτή ακριβώς τη συνήθεια ερμήνευσαν το όνομα τους (α-μαζών: αυτή που δεν έχει στήθος). Το μεγαλύτερο πάθος τους ήταν ο πόλεμος.
Διάφοροι μύθοι διηγούνται τις μάχες που έκαμαν οι Έλληνες ήρωες εναντίον αυτών των ξένων ο Βελλεροφόντης με εντολή του Ιοβάτη· ο Ηρακλής, που πήρε από τον Ευρυσθέα την εντολή να πάει στις όχθες του θερμόδοντα, στην Καππαδοκία, και εκεί να πάρει τη ζώνη της Ιππολύτης, της βασίλισσας των Αμαζόνων.
Η Ιππολύτη είχε δεχτεί, λένε, να παραδώσει τη ζώνη της στον Ηρακλή, η Ήρα όμως, που ζήλευε τον ήρωα, προκάλεσε στάση ανάμεσα στις Αμαζόνες και ο Ηρακλής αναγκάστηκε να σκοτώσει την Ιππολύτη και να αποσυρθεί πολεμώντας. Στην εκστρατεία αυτή ο Ηρακλής συνοδευόταν από τον Θησέα· αυτός άρπαξε μια Αμαζόνα, που ονομαζόταν Αντιόπη.
Για να πάρουν εκδίκηση για την αρπαγή αυτή, οι Αμαζόνες βάδισαν εναντίον των Αθηνών και η μάχη δόθηκε μέσα στην ίδια την πόλη· οι Αμαζόνες στρατοπέδευσαν στο βράχο, ο οποίος αργότερα πήρε το όνομα Άρειος Πάγος (ο βράχος του Άρη). Νικήθηκαν από τους Αθηναίους, που αρχηγό είχαν τον Θησέα.
Διηγούνται επίσης πως οι Αμαζόνες είχαν στείλει ένα στράτευμα στην Τροία με αρχηγό τη βασίλισσα τους Πενθεσίλεια, για να βοηθήσουν τον Πρίαμο. Ο Αχιλλέας όμως δεν άργησε να σκοτώσει την Πενθεσίλεια, που το τελευταίο της βλέμμα τον γέμισε φλογερό ερωτικό πάθος.
Η θεά, που κυρίως τιμούσαν οι Αμαζόνες, ήταν φυσικά η Άρτεμη, της οποίας ο μύθος προσφέρει τόσα κοινά σημεία με το είδος ζωής που αποδίδουν στις Αμαζόνες, οι οποίες αγαπούσαν τον πόλεμο και το κυνήγι. Για το λόγο αυτόν σ' αυτές κάποτε αποδίδουν την ίδρυση της Εφέσου και το χτίσιμο του μεγάλου ναού της Άρτεμης.
Η Θαληστρίς ήταν περίφημη για την καλλονή της και την ανδρεία της, και σκέφτηκε πως αν αποκτούσε ένα παιδί από τον Μέγα Αλέξανδρο, θα ήταν ανυπέρβλητο σε όλα. Πήγε λοιπόν να τον επισκεφτεί με 300 ένοπλες Αμαζόνες, όταν βρισκόταν στην Υρκανία, κι όταν ρωτήθηκε για το σκοπό της επίσκεψής της, απάντησε:
--Του συγγενέσθαι τεκνοποιίας χάριν (Στράβων ΙΑ 505).
Ο Αλέξανδρος δεν απέρριψε την πρόταση και κράτησε κοντά του τη Θαληστρίδα επί 13 ημέρες, κι έπειτα, όταν έφυγε για να γυρίσει στο βασίλειό της, τη συνόδευσε επί αρκετό διάστημα και της πρόσφερε πολλά και πολύτιμα δώρα!..
Πηγή
