Η κεφαλή του Ερμή που βρέθηκε «χτισμένη» στο τοιχίο ενός σύγχρονου συνδετηρίου αγωγού αποχέτευσης αποτέλεσε την δεύτερη «ιεροσυλία». Ποια ήταν η πρώτη που έγινε το 415 π.Χ;

H κεφαλή του Ερμή, που ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια εργασιών στην οδό Αιόλου, βρέθηκε «χτισμένη» στο τοιχίο ενός σύγχρονου συνδετηρίου αγωγού αποχέτευσης, μετατρέποντας τον σε δείκτη των λυμάτων των απογόνων τους. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι αυτή ήταν η δεύτερη «ιεροσυλία». Η πρώτη χρονολογείται το 415 π.Χ., όταν ο Πελοποννησιακός Πόλεμος έμπαινε στη δεύτερη περίοδό του.

Οι Ερμές (αρχ. ελληνικά Ἑρμαῖ) ήσαν λίθινες, τετράπλευρες ορθογώνιες στήλες, οι οποίες έφεραν στην κορυφή προτομή συνήθως του γενειοφόρου Ερμή και καμμιά φορά κορμό άνδρα. Τοποθετούνταν σε διάφορα σημεία της αρχαίας Ελλάδας ως οδοδείκτες ή αφιερώματα ή σύμβολα ορίων μιας ακίνητης περιουσίας.

Από την υπόλοιπη ανατομία του ανθρώπινου σώματος οι Αθηναίοι είχαν κρατήσει μόνο τους φαλλούς. 

Πριν αναχωρήσει η εκστρατευτική αρμάδα, οι Αθηναίοι βρήκαν ένα πρωί ακρωτηριασμένους τους θεϊκούς αγγελιοφόρους. Οι Αθηναίοι βρήκαν ακρωτηριασμένους τους φαλλούς που ήταν πράξη ύψιστης ιεροσυλίας. Ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι προκηρύχθηκαν αμοιβές για τον εντοπισμό των ενόχων. Πολύ γρήγορα οι υποψίες στράφηκαν στον Αλκιβιάδη.

Ο Αλκιβιάδης ήθελε να παραμείνει στην Αθήνα αλλά έφυγε με τον στόλο. Οι πολιτικοί εχθροί του, όμως, βρήκαν την ευκαιρία να τον υπονομεύσουν. Όταν ο αθηναϊκός στόλος έφτασε στη Σικελία ο Αλκιβιάδης κλήθηκε για απολογία στην Αθήνα, εκείνος όμως δραπέτευσε στη Σπάρτη.

Πηγή εικόνας: Greek Culture Ministry via A.P

Πληροφορίες αντλήθηκαν από την πηγή