Ίσως στην Αμφίπολη είναι θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος είπε ο Μιχάλης Λεφαντζής

Ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα της ταυτότητας του αφηρωισμένου ήρωα στον τύμβο Καστά, ακόμη και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αφήνει ο αρχιτέκτονας Μιχάλης Λεφαντζής αποφεύγοντας ωστόσο την ονοματοδοσία έως ότου ολοκληρωθούν οι συζητήσεις στην επιστημονική κοινότητα.

Μετά από πολύμηνη έρευνα σε Ελλάδα και εξωτερικό και τα όσα προέκυψαν από τις ταυτίσεις μαρμάρων γλυπτών με τη ζωφόρο του λέοντα της Αμφίπολης, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι ο αρχιτέκτονας συνδέει την ανασκαφή της Αμφίπολης με τη γνωστή Μακεδονική Βασιλική οικογένεια της αρχαιότητας.

Σε ερώτηση του Τηλέμαχου Σαντοριναίου αν «από τα έως τώρα στοιχεία προκύπτει , ότι στον Καστά βρίσκεται θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος» είπε:

«Είναι θέμα πιθανοτήτων, είναι θέμα τύχης. Δεν μπορείς να αποκλείσεις τίποτα. Απλώς δεν μπορείς να διατυπώσεις ονοματοδοσία. Πρέπει να κάνεις τεκμηρίωση όλου του υλικού, να το συνθέσεις, να περάσει από την επιστημονική κοινότητα, να ζητηθεί, να ιεραρχηθεί, να εξαχθούν συμπεράσματα συλλογικά και μετά να προχωρήσεις σε ονοματοδία. Μια διαδικασία που μπορεί να πάρει 10 έως 20 χρόνια».

O αρχιτέκτονας της Αμφίπολης προέβη και σε μια ακόμη σημαντική δήλωση τονίζοντας ότι οι έως τώρα ανακοινώσεις αποτελούν μόνο μια πρόγευση για το τι θα επακολουθήσει.
«Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο ΕΡΜΙΤΑΖ είναι μια δουλειά περίπου 1,5 χρόνου, χωρίς την παρείσφρηση ατόμων που θα την διέδιδαν. Ήταν μια δουλειά σιωπηλή. Μετά αποφασίσαμε να δώσουμε μια προεισαγωγική ιδέα για το τι συμβαίνει στο μνημείο. Υπάρχει και θα υπάρχει πολύ υλικό».

Ο Μιχάλης Λεφαντζής τοποθετήθηκε παράλληλα και σε ότι αφορά την εξέλιξη των ανασκαφών στον τύμβο Καστά.

«Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ανασκαφή. Ολοκληρώθηκε. Στόχος μας είναι η στερέωση και αποκατάσταση. Δεν μπορείς να σκάβεις τα πάντα. Όταν αποκαλύπτεις ένα μνημείο πρέπει να ξέρεις πού θα σταματήσεις έγκαιρα για να το συντηρήσεις. Όταν κάνεις μια ανασκαφή ατέρμονη, μετά θα εγκαταλείψεις αυτό που βρήκες, κάτι που έχει γίνει κατά το παρελθόν πολύ συχνά. Πρέπει λοιπόν να συζητάμε σε επίπεδο διαχειριστικό πρώτα από όλα, πώς μπορούμε να σώσουμε αυτά που έχουμε βρει και όχι να συζητάμε πώς θα βρούμε κάτι καινούργιο. Αλλά αυτό είναι ζήτημα φιλοσοφικό».

Παράλληλα επεσήμανε και κάτι άλλο που αφορά την ενημέρωση, φωτογραφίζοντας το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα υπάρχει ιεράρχηση.

«Θα πρέπει να υπάρχει επιστημονική ζύμωση , να εξαχθούν συμπεράσματα και μετά αυτό να περάσει, μέσω των δημοσιογράφων στην κοινή γνώμη, πάλι υπό όρους».

Αναφερόμενος στην προβολή της ανασκαφής , την χαρακτήρισε ως ένα επικοινωνιακό πείραμα που μπορεί μεν να δημιούργησε μια υστερία, όπως λέει, αλλά πέτυχε απολύτως.

«Είναι η πρώτη φορά που έγινε κάτι τέτοιο. Ήταν ένα πείραμα. Μια αποκάλυψη σε απευθείας μετάδοση. Το πείραμα δεν απέτυχε απλά ήταν κάτι καινούργιο και δημιούργησε μια υστερία».

Επανερχόμενος στο θέμα της ονοματοδοσίας του ταφικού μνημείου της Αμφίπολης σημείωσε:

«Είναι πολύ σημαντική η δήλωση ενός αρχαιολόγου που να λέει ότι το μνημείο αυτό ανήκει σ αυτόν . Μια φράση όμως στην αρχαιολογία έχει από κάτω της ένα παγόβουνο δουλειά, το οποίο όμως δεν φαίνεται».

του Γιώργου Ροδάκογλου



Πηγή