Γύρω από το σημείο εκείνο ίδρυσαν στη συνέχεια τη νέα τους πόλη που ονόμασαν Παρθενόπη. Η πόλη επεκτάθηκε στο νότο και είναι η σημερινή Ν(ε)άπολη στην Ιταλία ενώ η παλιά αποικία είναι η Παλαίπολις. Οικισμοί Ελλήνων υπήρχαν ήδη από τα μέσα της 2ης χιλιετίας π.Χ.
Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως Ελληνικούς οικισμούς στην περιοχή, οι οποίοι χρονολογούνται στην – 3η και – 2η χιλιετία. Η στρατηγική θέση της Παρθενόπης, και η υπέροχη θέα του λόφου, ο οποίος δέσποζε επάνω από αυτήν, έκανε τους Κυμαίους να ιδρύσουν στον λόφο αυτόν, τον 6ον αιώνα, την νέα τους πόλη, την οποίαν ονόμασαν Νεάπολι, σε αντίθεση με την Παρθενόπην, η οποία χαρακτηρίστηκε ως παλαιά πόλις. Ο λόφος, στον οποίο χτίσθηκε η Νεάπολις, ονομάσθηκε έτσι λόγω της ωραιότητας του Παυσίλυπον (σημερινόν Posilipo).
Το οικιστικό πλέγμα των δύο αυτών πόλεων, Παρθενόπης και Νεαπόλεως, απετέλεσε τον κορμό της σημερινής πόλεως της Νάπολης (Napoli), και ανεδείχθη σε ένα από τα κέντρα της Μεγάλης Ελλάδος. Η πόλις κατελήφθη από τους Ρωμαίους το 376 π.χ, αλλά δεν έχασε τον Ελληνικό της χαρακτήρα.
Σύμφωνα με μία εκδοχή του μύθου, ήταν τα δάκρυα της Παρθενόπης που γέμισαν τον κόλπο της σημερινής Νάπολης. Το πανεπιστήμιο της Νάπολης ονομάζεται Παρθενόπη, και οι κάτοικοι της συχνά αποκαλούν τους εαυτούς τους «Παρθενοπαίοι».
Πηγή
