Τώρα που μπαίνουμε στην τελική ευθεία όσον αφορά της
διαπραγματεύσεις για την ονομασία των Σκοπίων μου γενάτε το ερώτημα, γιατί και
πάλι η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει τις υποχωρήσεις και να δώσει το όνομα της
Μακεδονίας στα Σκόπια ως ένδειξη καλής γειτονίας;
Αυτή τη στιγμή μας λένε από παντού ότι μόνο κερδισμένοι
μπορούμε να βγούμε, αλλά ας τα βάλουμε κάτω και να δούμε ποιος κερδίζει και τι.
Όσον αφορά τα Σκόπια, εκείνο που κερδίζουν είναι η ένταξη
τους στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, παίρνουν το όνομα της Μακεδονίας δώρο από την Ελλάδα
κι εμείς είμαστε χαρούμενοι , είμαστε λέει νικητές. Για ποιο λόγο τι κερδίσαμε
εμείς σαν χώρα; Εγώ θα έλεγα τίποτα!
Επίσης μας παραμυθιάζουν ότι σε περίπτωση που τα Σκόπια δεν
πάρουν το όνομα θα διαλυθούν σαν χώρα και στην θέση της θα γίνει μια μεγάλη Αλβανία
και μια μεγάλη Βουλγαρία, πράγμα που δεν έχει γίνει εδώ και είκοσι χρόνια, αλλά
και να πάρουν το όνομα ποιος μας λέει ότι δεν μπορεί να γίνει αυτό στο μέλλον.
Δεν γίνεται πουθενά λόγος για την Ελληνική μειονότητα στα
Σκόπια, απεναντίας από τους διάφορους πολιτικάντηδες ακούμε για δήθεν
μειονότητες που υπάρχουν στην Ελλάδα, για να μην αναφέρω και το παράδειγμα της
Αλβανίας που εγείρει θέμα Τσάμιδων όπως είπε και ο πρωθυπουργός στο τελευταίο
διάγγελμα του, ενώ πουθενά δεν γίνεται αναφορά στην Ελληνική Εθνική μειονότητα
που είναι αναγνωρισμένη διεθνώς και αυτή τη στιγμή περνάει τα πάνδεινα μόνη της
και απομονωμένη ακόμα και από την Ελλάδα.
Ένα δεύτερο θέμα το οποίο μας ρίχνουν στο τραπέζι λες και έχουν να κάνουν με ανθρώπους χαμηλής
νοημοσύνης, είναι ότι συζητάνε για ένα όνομα το οποίο θα είναι αμετάφραστο στα
Σλάβικα. Μα για ποιους μας περάσατε κύριοι μου, εμείς δηλαδή θα αποκαλούμε την χώρα «Μακεντόνιγια»
και όλα καλά τέλος όλα μέλι γάλα. Τους κατοίκους της χώρας «Μακεδόνιγιες» θα τους αποκαλούν και οι Γάλλοι και οι Άγγλοι;
Ας κάνουμε ένα παράδειγμα η χώρα της Γαλλίας στα Ελληνικά την γράφουμε ποτέ France, και τους Γάλλους τους
λέμε ποτέ French;
Τώρα δεν θα αναφερθώ στo Βόρεια Μακεδονία, όπως λέμε Νότια και Βόρεια Κορέα, ούτε θα
αναφερθώ στo Άνω και
Κάτω Μακεδονία, σαν να λέμε Κάτω Παρτάλι και Άνω Ραχούλα.
Αλλά και αν το πάρουμε γεωγραφικά, η Αρχαία Μακεδονία πριν
τις κατακτήσεις του Φιλίππου έφτανε μέχρι το Μοναστήρι όπου σήμερα είναι η
Ελληνική μειονότητα. Πως μπορούμε να δώσουμε σε αυτή τη χώρα όλη την Γεωργική
έκταση της Μακεδονίας δίνοντας της με ένα κουτοπόνηρο τρόπο το όνομα. Ας μην
ξεχνάμε ότι Άνω Μακεδονία δεν είναι γεωγραφικός όρος αλλά ιστορικός σύμφωνα με
τον Ηρόδοτο.
Θα σου πουν ότι η ονομασία των Σκοπίων είναι ένα πρόβλημα
που δημιουργήθηκε μετά το Β’ ΠΠ και ότι φταίνε και οι παλιότεροι. Ναι φταίνε
όλοι, αλλά η λύση δεν είναι θα είναι πάντα συνυφασμένη με την διαπραγματευτική
μας ήττα. Κάτι που ίσως δεν μπορεί να λυθεί τώρα, μπορεί να λυθεί αργότερα έτσι
γίνεται πάντα στην διπλωματία, και είναι άλλο πράγμα να υπάρχει σε ένα κράτος περιφέρεια
Μακεδονίας κι άλλο να υπάρχει Εθνικό κράτος Μακεδονίας, συγνώμη Εθνικό κράτος
Μακεδόνιγια + σύνθεση, και μια περιφέρεια της Β. Ελλάδας να ονομάζεται επίσης Μακεδονία.
Επίσης κάθε φορά που πάει να γίνει κάτι, κάθε φορά που ο
λαός πάει να εκφράσει την θέληση του βλέπουμε να γίνεται μια απίστευτη
προπαγάνδα από τα Ελληνόφωνα κανάλια , λέγοντας πως όποιος έχει αντίθετη άποψη
είτε είναι γραφικός, είτε φασίστας προσπαθώντας παράλληλα να γελοιοποιήσουν το
μείζον ζήτημα της ονομασίας και όποιος αγωνιά γι αυτό. Πως να ξεχάσουμε και το συλλαλητήριο
της Θεσσαλονίκης όπου κανένα κανάλι δεν πρόβαλε πλάνα, ενώ σε άλλες περιπτώσεις
μαθαίνουμε ακόμα και το χρώμα από το εσώρουχο των κοσμικών κυριών. Η σιωπή των
καναλιών με κάνει ακόμα πιο ανήσυχο όχι βέβαια πως περίμενα κάτι παραπάνω, μην
αυταπατόμαστε άλλωστε.
Γι αυτό αυτούς τους λόγους θα πάω στο συλλαλητήριο της Κυριακής, ώστε να
μάθει όλος ο κόσμος ότι ακόμα αγαπάμε την πατρίδα μας, την ιστορία και την χώρα
μας. Ποτέ δεν θα επιτρέψω να ξεπουληθεί η γη των παππούδων μου, αλλά ούτε η
ιστορία μου. Τα χώματα εκείνα όπου άφησαν την τελευταία τους πνοή οι ηρωικοί
Μακεδονομάχοι δεν θα τα αρνηθώ, είναι κάτι πάνω από τις δυνάμεις μου.
Όλα αυτά τα χρόνια του μνημονίου σου πήραν την σύνταξη, τον
προσωπικό σου μόχθο, το σπίτι και σε θεώρησαν κουτό , με την μη συμμετοχή σου
τους επιβεβαιώνεις.
Όλα όσα έχεις χάσει δεν αξίζουν τίποτα μπροστά στην πατρίδα
σου και την εδαφική της ακεραιότητα. Αν ακόμα κάτι μπορεί να σου δώσει ελπίδα
είναι η αξιοπρέπεια σου που πηγάζει από την μακρόχρονη ιστορία σου, γι αυτό
ήρθε η ώρα να αντιδράσεις ήρθε η ώρα να φωνάξεις πως η Μακεδονία είναι
Ελληνική, δεν πωλείται και δεν χαρίζεται!
Ραντεβού στο Σύνταγμα λοιπόν στις 4/2/2018.
Εις το επανιδείν…
