Σὲ ἀνασκαφές ποὺ ἔκαναν στὴν Σαμοθράκη Ἀμερικανοὶ μὲ ἐπικεφαλῆς τὴν Ἐλίζαμπεθ Ντούζμπερι καὶ τὸν Ἕλληνα ἀρχαιολόγο Ἀνδρέα Βαβρίτσα, σ’ ἔναν τάφο τοῦ 3ου π.Χ. αἰῶνα, βρέθηκε μεταξὺ ἄλλων κι ἕνα πήλινο συμπαγὲς ὁμοίωμα μπάλας, ποὺ μοιάζει μὲ τις μπάλες ποὺ χρησιμοποιοῦνται στὸ σύγχρονο ποδόσφαιρο. Διάφοροι ἀρχαῖοι συγγραφεῖς ἀναφέρουν ὅτι ὑπήρχαν δερμάτινες μπάλες γιὰ τὸ φούσκωμα τῶν ὁποίων μὲ ἀέρα χρησιμοποιούταν ἡ οὐροδόχος κύστη κάποιου μεγάλου ζῴου, συνήθως χοίρου.
Παιχνίδια μὲ τέτοια μπάλα περιγράφονται καὶ ἀπὸ τὸν Ὅμηρο.
Παιχνίδι μὲ κοινὰ στοιχεῖα μὲ τὸ σημερινὸ ποδόσφαιρο ἤταν τὸ «Ἐπίσκυριν» ποὺ παιζόταν στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα. Ἀνάγλυφο τοῦ 4ου π.Χ. αἰῶνος, ποὺ βρίσκεται στὸ Ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο τῶν Ἀθηνῶν, εἰκονίζει ἔναν ἔφηβο νὰ παίζῃ τὴν μπάλα μὲ τὸ πόδι, μπορεῖ νὰ μᾶς βεβαιώσῃ ὅτι οἱ πρόγονοί μας ἔπαιζαν κάποιο ποδοσφαιριστικὸ παιχνίδι.
Σε μία απεικόνιση σε αρχαίο ελληνικό λήκυθο, που δείχνει έναν νεαρό άντρα να ισορροπεί μία μπάλα στον δεξιό του μηρό, τεκμηριώνει ότι μάλλον και αυτό το άθλημα, το επινόησαν πρώτοι οι αρχαίοι!
Δύο ομάδες, συνήθως δεκατεσσάρων παικτών χωρίζονταν από μία γραμμή, την οποία σχημάτιζαν στο χώμα με πέτρα, την οποία ονόμαζαν «σκύρο». Άλλες δύο γραμμές υπήρχαν πίσω από τις δύο ομάδες. Τοποθετούσαν την μπάλα στην κεντρική γραμμή και η ομάδα που την έπαιρνε πρώτη, έπρεπε να την πετάξει πάνω από την αντίπαλη, η οποία έπρεπε να την πιάσει όσο κινούνταν και να την ξαναπετάξει στην άλλη.
Η επίσκυρος παιζόταν κυρίως από άντρες, αλλά σε αυτήν εξασκούνταν και οι γυναίκες. Η μπάλα ήταν φτιαγμένη από κομμάτια δέρματος, ραμμένα μαζί με εντόσθια ζώων. Εξωτερικά ήταν ζωγραφισμένη με έντονα χρώματα. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, η FIFA, αναγνωρίζει την επίσκυρο ως μία από τις πρώτες μορφές ποδοσφαίρου.
Πηγή1/ Πηγή2
