ΣΤΑΙΤΙΤΑΣ, αρχαίες τηγανίτες με μέλι, τυρί και σουσάμι
Απλές τηγανίτες με αλεύρι και νερό, πασπαλισμένο με τυρί και μέλι. Από τα πρώτα γλυκά των ανθρώπων, λόγω της απλότητάς του, φτιαχνόταν και από τους αρχαίους Έλληνες. Παρασκεύασμα με ζύμη από σταρένιο αλεύρι και μέλι. Το αναφέρει ο Επίχαρμος στο "Γάμο της Ήβας": το κουρκούτι χύνεται στο τηγάνι και μετά προσθέτουμε μέλι, σουσάμι και τυρί, όπως λέει ο Ιατροκλής.ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Γλυκίσματα: ποικιλία ξηρών καρπών (δαμάσκηνα, ξερά σύκα, καρύδια,αμύγδαλα, χουρμάδες, φιστίκια με μέλι αττικό-με ή χωρίς γιαούρτι).
- ξερά σύκα με καρύδια και μέλι.
- κομματάκια μήλου και ρόδια με γιαούρτι και μέλι.
Βασικό συμπλήρωμα της διατροφής ήταν τα φρούτα (μήλα, αχλάδια, σύκα ξερά και φρέσκα, κεράσια, σταφύλια, πεπόνια κ.ά.), καθώς και οι ξηροί καρποί (καρύδια, αμύγδαλα, φουντούκια).
Τέλος, ως επιδόρπια (επίδειπνα ) είχαν διάφορα γλυκίσματα. Κύριο γλυκαντικό μέσο ήταν το μέλι. Γνωστά γλυκίσματα της εποχής είναι ο σησαμούς (παστέλι), η μουστόπιτα (μουσταλευριά), το κυδωνάτον (κυδωνόπαστο), διάφορα γλυκά κουταλιού, καθώς και είδος τηγανίτας (το λάγανον ή λαλλάγγι).
Ένα γλύκισμα (κοπτοπλακούς) με φύλλα ζύμης, αμύγδαλα, καρύδια και μέλι μοιάζει να είναι ο πρόγονος του μπακλαβά.
Άλλα εδέσματα των αρχαίων Ελλήνων ήταν γλυκά όπως η «σησαμίς» (είτε με τη μορφή που έχει το σημερινό παστέλι, είτε σε σφαιροειδή μορφή), οι «πλακούντες», η «άμμιλος» (τούρτα), η «μελιττούτα» (είδος γαλατόπιτας) καθώς και τα «αρτοκρέατα» (κρεατόπιτες), οι «τηγανίτες» ή τα «τήγανα» (τηγανίτες ή λουκουμάδες).
Πηγή
