Οι Σπαρτιάτες στη Λατινική Αμερική

Σύμφωνα με τον Λόνκο Κιλαπάν , ο οποίος είναι ο Epeutuve του Αρουκάνιαν (στα αρχαία ελληνικά Επεοτύπης, Επεοταγός,σημαίνει επίσημος ιστορικός, αφηγητής των επών), περίπου το 600-800 π.Χ. ξεκίνησε μια αποστολή αποίκισης από την Ελλάδα, συγκεκριμένα από την Σπάρτη, και περνώντας από την Μικρά Ασία ακολούθησε τον παραδοσιακό δρόμο προς την Άπω Ανατολή, περνώντας βορειο-ανατολικά της Ινδίας και έφτασε στην περιοχή του Λάος, η οποία προέρχεται από την ελληνική λέξη λαός.

Στη συνέχεια κατέβηκαν προς την Χερσόνησο της Μαλαισίας, η οποία ονομάζεται απλά Χερσόνησος στο χάρτη του Πτολεμαίου, και από κει πέρασαν στον Ειρηνικό Ωκεανό, που οι Έλληνες ονόμαζαν απλώς Ωκεανό, ως τον κατ 'εξοχήν Ωκεανό της Γης.

Χρησιμοποιώντας τα νησιωτικά συμπλέγματα της Ινδονησίας, Μικρονησίας, Μελανησία και Πολυνησία ως γέφυρα, έφτασαν τελικά τα νησιά Γκαλαπάγκος (Galapagos, μια σύνθετη λέξη από τις ελληνικές λέξεις γκαλά (γάλα) = γάλα και πάγος (πάγος) = βράχος, που σημαίνει λευκοί βράχοι) και από εκεί πέρασαν στη αμερικανική Ήπειρο (Περού). Όλα τα παραπάνω νησιωτικά συμπλέγματα φέρουν σύνθετα ελληνικά ονόματα:  Ινδο-nesia, Μικρο-nesia, Μελα-nesia,  Πολυ-nesia. Η δεύτερη συνθετική λέξη είναι nesia, που σημαίνει στα ελληνικά, νησιωτικό σύμπλεγμα, ενώ η πρώτη δηλώνει μια βασική ιδιότητα των νησιών αυτών ή των κατοίκων τους. Αυτά τα ονόματα δεν δόθηκαν από τους πλοηγούς της Δύσης, αλλά είχαν ήδη δοθεί από τους Έλληνες.

Αναζητώντας το κατάλληλο μέρος για τη διευθέτηση της νέας αποικίας, οι Σπαρτιάτες οδηγήθηκαν τελικά σε γεωγραφικό πλάτος που αντιστοιχεί σε αυτό της Ελλάδας, μεταξύ 36ου και 40ού παραλλήλου,  στα νότια του Ισημερινού. Εκεί ίδρυσαν την νέα πόλη  και ονόμασαν την περιοχή Φυλή. Όνομα από το οποίο προέρχεται το σημερινό όνομα Χιλή.



Πηγή