Στην ελληνική μυθολογία η Τευμησσία αλεπού, ή Καδμεία αλεπού, ήταν μία γιγάντια αλεπού που δεν προοριζόταν ποτέ να πιαστεί. Λέγεται πως είχε σταλεί να από τον Διόνυσο ή από τους Θεούς για να καταδιώξουν τα παιδιά της Θήβας ως τιμωρία για ένα εθνικό έγκλημα.
Ο Κρέων που τότε ήταν αντί βασιλιάς της Θήβας ζήτησε από τον Αμφιτρύωνα την καταστροφή της Καδμείας αλεπούς.
Ο Αμφιτρύων για το λόγο αυτό έφερε το μαγικό σκυλί τη Λαίλαπα. Η Λαίλαπα ήταν το σκυλί που δημιούργησε ο Ήφαιστος για λογαριασμό του Δία και είχε το χάρισμα να πιάνει όποιο θήραμα κυνηγούσε χωρίς να λαθεύει ποτέ.
Η Λαίλαπα δωρίστηκε από το Δία στην Ευρώπη, και αυτή το έδωσε στο Μίνωα. Ο Μίνωας με τη σειρά του το χάρισε στη σύζυγό του βασιλιά Κεφάλου. Ο Κέφαλος στη συνέχεια έδωσε τη Λαίλαπα στον Βασιλιά Αμφιτρύωνα στη Θήβα προκειμένου να σκοτώσει την Καδμεία αλεπού.
Ο Δίας αντιλήφθηκε ότι το κυνήγι θα ήταν αν αέναο για αυτό το λόγο πέτρωσε τα δύο ζώα. Στη συνέχεια τα μετέτρεψε σε αστερισμούς. Η Λαίλαπα έγινε ο Μέγας Κύων και η αλεπού ο Μικρός Κύων.
Αργότερα οι δύο αυτοί οι αστερισμοί ταυτίστηκαν με τα κυνηγόσκυλα του Ωρίωνα.
Βιβλιογραφία:
Πληροφορίες αντλήθηκαν από τις παρακάτω πηγές:
Πηγή1 / Πηγή2
Ο Κρέων που τότε ήταν αντί βασιλιάς της Θήβας ζήτησε από τον Αμφιτρύωνα την καταστροφή της Καδμείας αλεπούς.
Ο Αμφιτρύων για το λόγο αυτό έφερε το μαγικό σκυλί τη Λαίλαπα. Η Λαίλαπα ήταν το σκυλί που δημιούργησε ο Ήφαιστος για λογαριασμό του Δία και είχε το χάρισμα να πιάνει όποιο θήραμα κυνηγούσε χωρίς να λαθεύει ποτέ.
Η Λαίλαπα δωρίστηκε από το Δία στην Ευρώπη, και αυτή το έδωσε στο Μίνωα. Ο Μίνωας με τη σειρά του το χάρισε στη σύζυγό του βασιλιά Κεφάλου. Ο Κέφαλος στη συνέχεια έδωσε τη Λαίλαπα στον Βασιλιά Αμφιτρύωνα στη Θήβα προκειμένου να σκοτώσει την Καδμεία αλεπού.
Ο Δίας αντιλήφθηκε ότι το κυνήγι θα ήταν αν αέναο για αυτό το λόγο πέτρωσε τα δύο ζώα. Στη συνέχεια τα μετέτρεψε σε αστερισμούς. Η Λαίλαπα έγινε ο Μέγας Κύων και η αλεπού ο Μικρός Κύων.
Αργότερα οι δύο αυτοί οι αστερισμοί ταυτίστηκαν με τα κυνηγόσκυλα του Ωρίωνα.
Βιβλιογραφία:
- Αντωνίνος Λιβεράλις, Μεταμορφώσεις 41, με n. 478
- Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου 2.4.6
- Υγινός, Poeticon astronomicon 2.35
- Οβίδιος, Μεταμορφώσεις 7.762
- Παυσανίας, Περιγραφή της Ελλάδας 9.19.1
Πληροφορίες αντλήθηκαν από τις παρακάτω πηγές:
Πηγή1 / Πηγή2