Σύμφωνα με τον Όμηρο, ο Μίνωας ανέβαινε κάθε 9 χρόνια στο ιερό Ιδαίον Άντρον του Ψηλορείτη, σε στην περιοχή όπου είχε γεννηθεί ο Δίας, προκειμένου να πάρει από τον Θεό τους νόμους για να κυβερνήσει, μαζί του ανέβαιναν οι Μινωίτες προσκυνητές.
Ο αρχαιολόγος Σακελλαράκης πίστευε ότι το κτίριο της Ζωμίνθου ήταν ένας σταθμός προς το Ιδαίον Άντρον.
Η λατρεία του Κρηταγενούς Δία συνεχίστηκε και κατά την Ελληνική αλλά και κατά τη ρωμαϊκή εποχή στην Κρήτη.
Η εγκατάσταση της Ζωμίνθου είναι ένα διώροφο οικοδόμημα, ίσως και τριώροφο, με προσανατολισμό από το Βορρά προς το Νότο, και είναι χτισμένο με γκρίζα πέτρα. Αυτό το διαφοροποιεί από τα ανάκτορα της Φαιστού και της Κνωσού τα οποία είναι χτισμένα από πυρόλιθο.
Είναι ένα τεράστιο πολυτελές κτίριο αφού αποτελείται από 80 δωμάτια, αποθήκες και εργαστήρια και είναι η πρώτη Μινωική κατασκευή στα βουνά.
Όλα δείχνουν ότι αποτελούσε ένα σημαντικό οικονομικό, θρησκευτικό και παραγωγικό κέντρο.
